سونای
23rd May 2013, 01:37 AM
کپسول‌هاي آهسته‌رهش دي‌متيل‌فومارات با نام تجاري تکفيدرا (Tecfidera)براي درمان اشکال عودکننده ام‌اس در بزرگسالان مورد تاييد قرار گرفته‌اند. ام‌اس يک بيماري التهابي و مزمن اتوايميون دستگاه عصبي مرکزي است که ارتباط عصبي ميان مغز و ساير بخش‌هاي بدن را مختل مي‌کند. اين بيماري از جمله شايع‌ترين بيماري‌هاي ناتوان‌کننده دستگاه عصبي در جوانان است و در زنان شيوع بيشتري دارد. در اغلب مبتلايان به ام‌اس دوره‌هاي شعله‌وري و فروکش بيماري تجربه مي‌شوند. با گذشت زمان دوره‌هاي فروکش ناکامل و در نتيجه ناتواني و اختلال عملکرد بيمار شديدتر مي‌شود. بيماران مبتلا به ام‌اس علايمي نظير ضعف عضلات و اختلال در هماهنگي و تعادل را تجربه مي‌کنند. در بيشتر موارد نخستين علايم ام‌اس بين 20 تا 40 سالگي مشاهده مي‌شوند. هيچ دارويي توانايي درمان کامل ام‌اس را ندارد بنابراين داشتن گزينه‌هاي درماني متعدد براي کمک به بيماران اهميت فراواني دارد.
هر چند که مکانيسم اثر تکفيدرا به درستي مشخص نيست، احتمال مي‌رود اين دارو با افزايش توانايي بدن در دفاع از خود در برابر استرس اکسيداتيو و التهاب، در مبتلايان به ام‌اس سودمند باشد. دوز آغازين تکفيدرا، 120 ميلي‌گرم 2 بار در روز است. توصيه مي‌شود پس از 7 روز دوز آن به 240 ميلي‌گرم در روز (در 2 دوز منقسم) افزايش يابد.
نتايج به دست آمده از دو مطالعه نشان داده‌اند تعداد دفعات حملات در دريافت‌کنندگان تکفيدرا در مقايسه با بيماراني که دارونما مصرف کرده‌اند، کمتر است. در يکي از اين مطالعات ناتواني بيماران تحت درمان با تکفيدرا در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما کمتر بود. تکفيدرا ممکن است باعث افت تعداد لنفوسيت‌ها شود. در نتيجه بيمار در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار خواهد داشت. البته در مطالعات هيچ تفاوت معناداري در ميزان ابتلا به عفونت در دو گروه مشاهده نشد. کنترل لنفوسيت‌ها قبل از شروع درمان با تکفيدرا و در ادامه درمان از سوي FDA توصيه شده است. گرگرفتگي، مشکلات گوارشي نظير تهوع، استفراغ و اسهال از جمله شايع‌ترين عوارض گزارش‌شده به دنبال مصرف تکفيدرا – به خصوص در شروع درمان- بوده‌اند. لازم به ذکر است ميزان بروز اين عوارض در طول زمان به تدريج کاهش مي‌يابد.
منبع (http://salamatiran.com/NSite/FullStory/?Id=58956&Type=3): نشریه سپید شماره ۳۵۰
هر چند که مکانيسم اثر تکفيدرا به درستي مشخص نيست، احتمال مي‌رود اين دارو با افزايش توانايي بدن در دفاع از خود در برابر استرس اکسيداتيو و التهاب، در مبتلايان به ام‌اس سودمند باشد. دوز آغازين تکفيدرا، 120 ميلي‌گرم 2 بار در روز است. توصيه مي‌شود پس از 7 روز دوز آن به 240 ميلي‌گرم در روز (در 2 دوز منقسم) افزايش يابد.
نتايج به دست آمده از دو مطالعه نشان داده‌اند تعداد دفعات حملات در دريافت‌کنندگان تکفيدرا در مقايسه با بيماراني که دارونما مصرف کرده‌اند، کمتر است. در يکي از اين مطالعات ناتواني بيماران تحت درمان با تکفيدرا در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما کمتر بود. تکفيدرا ممکن است باعث افت تعداد لنفوسيت‌ها شود. در نتيجه بيمار در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار خواهد داشت. البته در مطالعات هيچ تفاوت معناداري در ميزان ابتلا به عفونت در دو گروه مشاهده نشد. کنترل لنفوسيت‌ها قبل از شروع درمان با تکفيدرا و در ادامه درمان از سوي FDA توصيه شده است. گرگرفتگي، مشکلات گوارشي نظير تهوع، استفراغ و اسهال از جمله شايع‌ترين عوارض گزارش‌شده به دنبال مصرف تکفيدرا – به خصوص در شروع درمان- بوده‌اند. لازم به ذکر است ميزان بروز اين عوارض در طول زمان به تدريج کاهش مي‌يابد.
منبع (http://salamatiran.com/NSite/FullStory/?Id=58956&Type=3): نشریه سپید شماره ۳۵۰