Sa.n
28th March 2013, 02:41 PM
تاثیر آبیاری بر رشد گیاهان : كم آبی در گیاهان به صورت علایمی مانند توقف رشد , كوچكتر شدن برگ , كوتاه شدن فاصله میان گره ها , بد شكل شدن برگ ها , سوختگی حاشیه برگ ها و ریزش برگ در گیاهان حساس به ریزش برگ مشاهده می شود . علایم كمبود آب در گل داوودی شامل تیره شدن برگ ها و در بگونیا به صورت خاكستری شدن برگ ها دیده می شود.
پر آبی به صورت علایمی مانند افزایش ارتفاع گیاه , آبدار شدن ساقه و نرم و شكننده شدن و گاهی پژمردگی و مرگ گیاه (در معرض نور ) , كاهش اكسیژن و صدمه به ریشه و عدم جذب آب و مواد غذایی و در نهایت پژمردگی و توقف رشد نمایان می شود . پر آبی به معنی مصرف بیش از حد آب در هر دور آبیاری نیست بلكه نشان دهنده تكرار دفعات استفاده از آب است . در زمستان گیاهان در مدت طولانی در معرض آب و هوای ابری هستند و معمولا یك یا دو روز در معرض هوای آفتابی قرار می گیرند . گیاهانی كه به نور كم عادت كرده اند نمی توانند به سرعت به شدت نور زیاد پاسخ دهند در نتیجه مقدار آب كمی كه از طریق ریشه ها جذب می شود نمی تواند مقدار آب از دست رفته از طریق تعرق را جبران نماید و پژمردگی اتفاق می افتد در این حالت ممكن است تصور شود كه گیاه به آبیاری نیاز دارد ولی آبیاری مشكل را حادتر می كند . كندن خاك نشان می دهد كه خاك مرطوب اما سرد است . پس سرما عامل اصلی است و ریشه ها نمی توانند آب جذب كنند .
زمان آبیاری : مدیریت آبیاری عامل اصلی در موفقیت كشت است . نیاز های رطوبتی گیاه با مرحله رشد فرق می كند و داننهال نسبت به گیاه بالغ به آب كمتری نیاز دارد . فصل سال بر میزان آب مورد نیاز موثر است . میزان نیاز آبی در تابستان بیشتر از زمستان است . نوع بستر رشد به كار رفته , سیستم حرارتی , نوع گلدان و نوع محصول نیز بر میزان نیاز آبی موثر است . بهترین روش برای راهنمایی كشاورز برای آبیاری استفاده از تجربیات سال های گذشته است كه چه مقدار آب مصرف شده و واكنش گیاه به آن چگونه بوده است . ساده ترین روش استفاده از تانسیومتر است .
باید در زمان مناسب زمین یا گلدان را به خوبی آبیاری كرد . آبیاری ناقص (مثلا اگر نصف آب مورد نیاز داده شود) باعث می شود فقط نیمه بالایی سطح خاك خیس شده و نیمه دیگر آن خشگ باقی بماند و گیاه زود تر از موعد مقرر نیاز آبیاری مجدد پیدا می كند . و تكرار این عمل باعث صدمه به ریشه واز بین رفتن آن می شود . مقدار آب خارجی از گلدان باید حدود 15 – 10 درصد آب داده شده به گلدان باشد تا باعث شستشوی املاح از خاك و جلوگیری از تجمع آن شود .
به طور كلی هر متر مربع بستر كشت به عمق 1 سانتی متر به 1/1 لیتر آب و هر متر مربع كاشت با 18 سانتی متر عمق به 20 لیتر آب نیاز دارد .
Ph آب آبیاری : بهترینph بین 5/5 تا 7 متغیر است . خاك اره نرم و ظروف تورب یا پیت باعث كاهش ph آب و اسیدی شدن آن می شود .
سیستم های آبیاری : در گلخانه ها روش های مختلفی جهت آبیاری گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد كه مهمترین آن ها به اختصار شرح داده می شود .
آبیاری دستی :آبیاری دستی ابتدایی ترین و متداول ترین روش است . از معایب آن می توان به زیاد شدن هزینه كارگری . اتلاف وقت , شسته شدن خاك و پاشیدن گل روی شاخساره گیاهان اشاره نمود . در این روش باید تمام گلخانه را لوله كشی كرد و شیر های آب در دو طرف سطح زمین انجام شود چون فشار آب موجب شسته شدن سطح خاك و فشردگی آن می شود . با استفاده از سر شیلنگ فشار آب كاهش می یابد .
آبیاری قطره ای : در این روش آبیاری از لوله پلاستیكی و پلی وینیل كلرید استفاده می شود (لوله نوع دوم نیازی به قیم نداشته و لنگر نمی اندازد) . بسته به دما , نوع خاك و گیاه حدود یك لیتر آب در متر مربع لازم است . از مزایای این روش می توان به شسته شدن نمك خاك , صرفه جویی در آب از طریق پخش مستقیم آب در اطراف ریشه و تسهیل كوددهی اشاره كرد .
آبیاری مه افشانی یا میست :در این روش پخش آب به صورت قطرات ریز در محیط كشت برخی از گیاهان زینتی و قلمه ها صورت می گیرد . پخش متناوب آب باعث كاهش دما و افزایش رطوبت در اطراف قلمه ها و در نهایت پایین آمدن تبخیر و تعرق می شود .
آبیاری زیر زمینی : در این روش با خاصیت كاپیلاریته آب بیشتری در دسترس گیاهان قرار می گیرد . در روش كشت مستقیم گیاه , در قسمت تحتانی یك لوله سفال به شكل 8 قرار داده می شود . كف بستر مقداری سنگریزه ریخته و به آن خاك اضافه می كنند و سپس گیاهان را داخل آن می كارند . در بهار و تابستان و اوایل پاییز با غرقاب كردن بستر آبیاری انجام می گیرد و مازاد آب خارج می شود . روش های دیگر آبیاری بستر كشت گیاهان گلخانه ی از روش های ذیل نیز استفاده می شود : آبیاری بارانی , آبیاری ثقلی(میكرودریپ), آبیاری نورانی, مه پاشی دینامیكی
پر آبی به صورت علایمی مانند افزایش ارتفاع گیاه , آبدار شدن ساقه و نرم و شكننده شدن و گاهی پژمردگی و مرگ گیاه (در معرض نور ) , كاهش اكسیژن و صدمه به ریشه و عدم جذب آب و مواد غذایی و در نهایت پژمردگی و توقف رشد نمایان می شود . پر آبی به معنی مصرف بیش از حد آب در هر دور آبیاری نیست بلكه نشان دهنده تكرار دفعات استفاده از آب است . در زمستان گیاهان در مدت طولانی در معرض آب و هوای ابری هستند و معمولا یك یا دو روز در معرض هوای آفتابی قرار می گیرند . گیاهانی كه به نور كم عادت كرده اند نمی توانند به سرعت به شدت نور زیاد پاسخ دهند در نتیجه مقدار آب كمی كه از طریق ریشه ها جذب می شود نمی تواند مقدار آب از دست رفته از طریق تعرق را جبران نماید و پژمردگی اتفاق می افتد در این حالت ممكن است تصور شود كه گیاه به آبیاری نیاز دارد ولی آبیاری مشكل را حادتر می كند . كندن خاك نشان می دهد كه خاك مرطوب اما سرد است . پس سرما عامل اصلی است و ریشه ها نمی توانند آب جذب كنند .
زمان آبیاری : مدیریت آبیاری عامل اصلی در موفقیت كشت است . نیاز های رطوبتی گیاه با مرحله رشد فرق می كند و داننهال نسبت به گیاه بالغ به آب كمتری نیاز دارد . فصل سال بر میزان آب مورد نیاز موثر است . میزان نیاز آبی در تابستان بیشتر از زمستان است . نوع بستر رشد به كار رفته , سیستم حرارتی , نوع گلدان و نوع محصول نیز بر میزان نیاز آبی موثر است . بهترین روش برای راهنمایی كشاورز برای آبیاری استفاده از تجربیات سال های گذشته است كه چه مقدار آب مصرف شده و واكنش گیاه به آن چگونه بوده است . ساده ترین روش استفاده از تانسیومتر است .
باید در زمان مناسب زمین یا گلدان را به خوبی آبیاری كرد . آبیاری ناقص (مثلا اگر نصف آب مورد نیاز داده شود) باعث می شود فقط نیمه بالایی سطح خاك خیس شده و نیمه دیگر آن خشگ باقی بماند و گیاه زود تر از موعد مقرر نیاز آبیاری مجدد پیدا می كند . و تكرار این عمل باعث صدمه به ریشه واز بین رفتن آن می شود . مقدار آب خارجی از گلدان باید حدود 15 – 10 درصد آب داده شده به گلدان باشد تا باعث شستشوی املاح از خاك و جلوگیری از تجمع آن شود .
به طور كلی هر متر مربع بستر كشت به عمق 1 سانتی متر به 1/1 لیتر آب و هر متر مربع كاشت با 18 سانتی متر عمق به 20 لیتر آب نیاز دارد .
Ph آب آبیاری : بهترینph بین 5/5 تا 7 متغیر است . خاك اره نرم و ظروف تورب یا پیت باعث كاهش ph آب و اسیدی شدن آن می شود .
سیستم های آبیاری : در گلخانه ها روش های مختلفی جهت آبیاری گیاهان مورد استفاده قرار می گیرد كه مهمترین آن ها به اختصار شرح داده می شود .
آبیاری دستی :آبیاری دستی ابتدایی ترین و متداول ترین روش است . از معایب آن می توان به زیاد شدن هزینه كارگری . اتلاف وقت , شسته شدن خاك و پاشیدن گل روی شاخساره گیاهان اشاره نمود . در این روش باید تمام گلخانه را لوله كشی كرد و شیر های آب در دو طرف سطح زمین انجام شود چون فشار آب موجب شسته شدن سطح خاك و فشردگی آن می شود . با استفاده از سر شیلنگ فشار آب كاهش می یابد .
آبیاری قطره ای : در این روش آبیاری از لوله پلاستیكی و پلی وینیل كلرید استفاده می شود (لوله نوع دوم نیازی به قیم نداشته و لنگر نمی اندازد) . بسته به دما , نوع خاك و گیاه حدود یك لیتر آب در متر مربع لازم است . از مزایای این روش می توان به شسته شدن نمك خاك , صرفه جویی در آب از طریق پخش مستقیم آب در اطراف ریشه و تسهیل كوددهی اشاره كرد .
آبیاری مه افشانی یا میست :در این روش پخش آب به صورت قطرات ریز در محیط كشت برخی از گیاهان زینتی و قلمه ها صورت می گیرد . پخش متناوب آب باعث كاهش دما و افزایش رطوبت در اطراف قلمه ها و در نهایت پایین آمدن تبخیر و تعرق می شود .
آبیاری زیر زمینی : در این روش با خاصیت كاپیلاریته آب بیشتری در دسترس گیاهان قرار می گیرد . در روش كشت مستقیم گیاه , در قسمت تحتانی یك لوله سفال به شكل 8 قرار داده می شود . كف بستر مقداری سنگریزه ریخته و به آن خاك اضافه می كنند و سپس گیاهان را داخل آن می كارند . در بهار و تابستان و اوایل پاییز با غرقاب كردن بستر آبیاری انجام می گیرد و مازاد آب خارج می شود . روش های دیگر آبیاری بستر كشت گیاهان گلخانه ی از روش های ذیل نیز استفاده می شود : آبیاری بارانی , آبیاری ثقلی(میكرودریپ), آبیاری نورانی, مه پاشی دینامیكی