h.jabbari
26th September 2012, 09:38 AM
مفهوم مديريت:
يك واحد سازماني بر اساس نمودار هرمي سازمان بوسيله سه گروه از كاركنان اداره مي گردد.
الف ) مديران عملياتي، شامل سر كارگران و سرپرستان
ب ) مديران مياني شامل روساي دوائر واردات و مسوولين قسمت ها
ج ) مديران اجرايي ، شامل مدير عامل ، معاونين و مديران بخش هايي از قبيل حسابداري
بنابراين مديريت اساساً در برگيرنده افرادي است كه فعاليت هاي آنها از طريق رهنمودها، دستورالعمل ها و بخشنامه ها و تصميمات در بالاترين سطح سازماني، برنامه ريزي و كنترل مي گردد.
برنامه ها و رهنمودها بايد بر اساس مفهوم فراگير برنامه ريزي مطرح گردد و با توجه به مفهوم
كنترل مورد بررسي و نظارت مستمر قرار گيرد.
برنامه ريزي شامل تنظيم برنامه جامع عملياتي است كه در برگيرنده كليه مراحل و جزييات باشد، بطوري كه به اجراي برنامه در قيمت هاي قابل كنترل توجه خاص مبذول گردد.
كنترل وظيفه اي است كه هر واحد اجرايي را از طريق مقايسه عملكرد با تصميمات و سياست هاي از پيش تعيين شده بسمت اهداف مورد نظر هدايت مي نمايد.
برنامه ريزي اساساً از وظايف مديران اجرايي است و در مرحله كنترل تمامي سطوح مديريت را در بر مي گيرد.
تعريف مديريت:
مديريت به عبارتي توصيفي از قبيل تصميم گيري، برنامه ريزي، تعيين خط مشي، تعيين وظايف و تهيه طرح هاي تشويقي و استخدام افراد به منظور اجراي سياست هاي از پيش تعيين شده منجر و متتج مي شود.
براي موفقيت در راه رسيدن به اهداف نهايي تركيبي از دانش، تجربه و مهارت مديريت و دانش و تجربه ساير افراد كه در راه فعاليت مي نمايند ضروري و الزامي است.
دستيابي به اهداف تعيين شده با همكاري مديران و كاركنان از طريق اجراي دو وظيفه اساسي مديريت امكان پذير است. اين دو وظيفه اساسي عبارتند از:
1) برنامه ريزي
2) اعمال كنترل
الف ) برنامه ريزي:
برنامه ريزي يكي از وظايف اصلي مديريت مي باشد، كه عاملي هشدار دهنده در برخورد با فرصت ها و مخاطرات برون سازمان عمل مي كند و همچنين در تعيين اهداف مطلوب و ممكن و استفاده از منابع اين واحدها براي دستيابي به اهداف تعيين شده بكار گرفته مي شود.
بدون برنامه ريزي يك واحد سازماني يا حتي واحد تجاري فاقد هر گونه مبنا براي اعمال كنترل خواهد بود، زيرا برنامه ريي اساس و پايه كنترل را تشكيل مي دهد.
بودجه يكي از انواع برنامه ريزي است كه از طريق آن اعمال كنترل هاي لازم امكان پذير است ، بودجه نه تنها يكي از مهمترين برنامه هاي هر دستگاه اجرايي است بلكه يك خط ارتباطي مهم بين واحد حسابداري و مديريت مي باشد.
تعيين اهداف يك سازمان واحد اجرايي ارتباط نزديكي با برنامه ريزي دارد، به عبارت ديگر از طريق برنامه ريزي صحيح مي توان به اهداف تعيين شده دست يافت.
ب ) اعمال كنترل:
كنترل مديريت كوشش منظمي براي مقايسه عملكرد واقعي با برنامه ها مي باشد، اعمال كنترل از مهمترين ابزاري است كه براي دستيابي به اهداف تعيين شده مي باشد.
2 ) سازماندهي:
سازماندهي اساساً تعيين چارچوبي است كه در آن فعاليت هاي ضروري بايد اجرا گردد و افراد مسوول انجام فعاليت ها گردند، بدون سازماندهي مناسب مدير قادر به انجام وظايف محوله نخواهد بود.
اصطلاح سازماندهي يا سازمان به منظور منظم كردن واحدها و قسمت هاي مستقل مرتبط به يكديگر در يك مجموعه كلي مي باشد.
سازماندهي مستلزم دو بند زير است:
الف – 2 ) قراردادن قسمت ها و دائر يك سازمان در يك چارچوب سازمان
ب - 2) تقسيم مسووليت و تفويض اختيار به بعضي افراد
3) حسابداري:
تعريف حسابداري :
حسابداري فن طبقه بندي، تلخيص ، ثبت و نگهداري اطلاعات مالي و نشانگر ماهيت و وضعيت مالي دستگاه مي باشد. حسابداري دولتي نمايانگر منابع مالي و مصارف آن منابع مي باشد.
حسابداري به سه نوع تقسيم مي شود:
الف – 3 ) حسابداري بازرگاني و شركت ها : كه پس از طبقه بندي و تلخيص اطلاعات مالي نهايتاً منجر به سود و زيان و گزارشات مالي جهت استفاده مديران و صاحبان سرمايه مي شود.
ب - 3) حسابداري دولتي : كه وظيفه اجراي دستورالعمل هاي حسابداري دولتي و ثبت منابع ملل مشخص شده در بودجه عمومي دولت و مصرف آن منابع در نيل به اهداف دولت و نهايتاً منتج به گزارشگيري جهت استفاده در لايحه تفريق بودجه و كنترل ديوان محاسبات كشور مي شود.
ج – 3) حسابداري صنعتي: اطلاعاتي را به منظور استفاده مديران جهت برنامه ريزي و كنترل واحدهاي مختلف واحد توليدي استخراج مي كند. مانند بودجه توليد ، بودجه فروش ، معادل آحاد توليدي و قيمت تمام شده يك واحد توليد شده و ...
استفاده موثر و مطلوب از منابع مالي و انساني بخصوص منابع مالي سازمان و دستگاه اجرايي و واحدهاي تجاري نهايتاً منتج به ايجاد دارايي هاي جديد و يا كسب سود و زيان مي شود.
نحوه استفاده از منابع مالي از طريق برنامه هاي كوتاه مدت ، ميان مدت و بلند مدت تعيين مي شوند، كارايي و موثر بودن كنترل هزينه ها به برقراري ارتباط صحيح واحد حسابداري با سطوح مختلف مديريت از طريق انتشار گزارشات هزينه و گزارشات منابع مالي امكان پذير است.
هر يك از سطوح مديريت به نوعي به اطلاعات و گزارشات حسابداري جهت تصميم گيري و حل مشكلات و برنامه ريزي جهت كارهاي محوله نيازمند است، و اطلاعاتي كه به منظور خاصي گردآوري مي شوند ممكن است براي ساير مقاصد كاربردي نداشته باشد.
سيستم اطلاعات مالي و حسابداري بايستي طوري طراحي گردد كه بتوان از طريق آن تمامي اطلاعات گذشته، حال و آينده را جهت حل پاره از مشكلات و تصميم گيري ها را در اختيار گذارد، زيرا گردآوري و طبقه بندي و گزارشگري اطلاعات براي اجرا صحيح وظايف از وظايف واحد دايره حسابداري و امور مالي است.
حسابداري در واقعيت بازوي مديريت در ارتباط با برنامه ريزي و كنترل فعاليت ها تلقي مي شود. در نهايت حسابداري و امور مالي ، مديريت را با ابزار حسابداري مورد نياز جهت برنامه ريزي، كنترل و ارزيابي عمليات مجهز مي نمايد، خلاصه مطالب فوق اينكه بدون وجود يك سيستم مالي و حسابداري دقيق كه منتج به گزارشات مالي دقيق مي گردد ، هيچگونه برنامه ريزي و كنترل و ارزيابي نمي توان انجام داد، لذا مديريت را از نيل به اهداف سازمان ناتوان مي سازد.
يك واحد سازماني بر اساس نمودار هرمي سازمان بوسيله سه گروه از كاركنان اداره مي گردد.
الف ) مديران عملياتي، شامل سر كارگران و سرپرستان
ب ) مديران مياني شامل روساي دوائر واردات و مسوولين قسمت ها
ج ) مديران اجرايي ، شامل مدير عامل ، معاونين و مديران بخش هايي از قبيل حسابداري
بنابراين مديريت اساساً در برگيرنده افرادي است كه فعاليت هاي آنها از طريق رهنمودها، دستورالعمل ها و بخشنامه ها و تصميمات در بالاترين سطح سازماني، برنامه ريزي و كنترل مي گردد.
برنامه ها و رهنمودها بايد بر اساس مفهوم فراگير برنامه ريزي مطرح گردد و با توجه به مفهوم
كنترل مورد بررسي و نظارت مستمر قرار گيرد.
برنامه ريزي شامل تنظيم برنامه جامع عملياتي است كه در برگيرنده كليه مراحل و جزييات باشد، بطوري كه به اجراي برنامه در قيمت هاي قابل كنترل توجه خاص مبذول گردد.
كنترل وظيفه اي است كه هر واحد اجرايي را از طريق مقايسه عملكرد با تصميمات و سياست هاي از پيش تعيين شده بسمت اهداف مورد نظر هدايت مي نمايد.
برنامه ريزي اساساً از وظايف مديران اجرايي است و در مرحله كنترل تمامي سطوح مديريت را در بر مي گيرد.
تعريف مديريت:
مديريت به عبارتي توصيفي از قبيل تصميم گيري، برنامه ريزي، تعيين خط مشي، تعيين وظايف و تهيه طرح هاي تشويقي و استخدام افراد به منظور اجراي سياست هاي از پيش تعيين شده منجر و متتج مي شود.
براي موفقيت در راه رسيدن به اهداف نهايي تركيبي از دانش، تجربه و مهارت مديريت و دانش و تجربه ساير افراد كه در راه فعاليت مي نمايند ضروري و الزامي است.
دستيابي به اهداف تعيين شده با همكاري مديران و كاركنان از طريق اجراي دو وظيفه اساسي مديريت امكان پذير است. اين دو وظيفه اساسي عبارتند از:
1) برنامه ريزي
2) اعمال كنترل
الف ) برنامه ريزي:
برنامه ريزي يكي از وظايف اصلي مديريت مي باشد، كه عاملي هشدار دهنده در برخورد با فرصت ها و مخاطرات برون سازمان عمل مي كند و همچنين در تعيين اهداف مطلوب و ممكن و استفاده از منابع اين واحدها براي دستيابي به اهداف تعيين شده بكار گرفته مي شود.
بدون برنامه ريزي يك واحد سازماني يا حتي واحد تجاري فاقد هر گونه مبنا براي اعمال كنترل خواهد بود، زيرا برنامه ريي اساس و پايه كنترل را تشكيل مي دهد.
بودجه يكي از انواع برنامه ريزي است كه از طريق آن اعمال كنترل هاي لازم امكان پذير است ، بودجه نه تنها يكي از مهمترين برنامه هاي هر دستگاه اجرايي است بلكه يك خط ارتباطي مهم بين واحد حسابداري و مديريت مي باشد.
تعيين اهداف يك سازمان واحد اجرايي ارتباط نزديكي با برنامه ريزي دارد، به عبارت ديگر از طريق برنامه ريزي صحيح مي توان به اهداف تعيين شده دست يافت.
ب ) اعمال كنترل:
كنترل مديريت كوشش منظمي براي مقايسه عملكرد واقعي با برنامه ها مي باشد، اعمال كنترل از مهمترين ابزاري است كه براي دستيابي به اهداف تعيين شده مي باشد.
2 ) سازماندهي:
سازماندهي اساساً تعيين چارچوبي است كه در آن فعاليت هاي ضروري بايد اجرا گردد و افراد مسوول انجام فعاليت ها گردند، بدون سازماندهي مناسب مدير قادر به انجام وظايف محوله نخواهد بود.
اصطلاح سازماندهي يا سازمان به منظور منظم كردن واحدها و قسمت هاي مستقل مرتبط به يكديگر در يك مجموعه كلي مي باشد.
سازماندهي مستلزم دو بند زير است:
الف – 2 ) قراردادن قسمت ها و دائر يك سازمان در يك چارچوب سازمان
ب - 2) تقسيم مسووليت و تفويض اختيار به بعضي افراد
3) حسابداري:
تعريف حسابداري :
حسابداري فن طبقه بندي، تلخيص ، ثبت و نگهداري اطلاعات مالي و نشانگر ماهيت و وضعيت مالي دستگاه مي باشد. حسابداري دولتي نمايانگر منابع مالي و مصارف آن منابع مي باشد.
حسابداري به سه نوع تقسيم مي شود:
الف – 3 ) حسابداري بازرگاني و شركت ها : كه پس از طبقه بندي و تلخيص اطلاعات مالي نهايتاً منجر به سود و زيان و گزارشات مالي جهت استفاده مديران و صاحبان سرمايه مي شود.
ب - 3) حسابداري دولتي : كه وظيفه اجراي دستورالعمل هاي حسابداري دولتي و ثبت منابع ملل مشخص شده در بودجه عمومي دولت و مصرف آن منابع در نيل به اهداف دولت و نهايتاً منتج به گزارشگيري جهت استفاده در لايحه تفريق بودجه و كنترل ديوان محاسبات كشور مي شود.
ج – 3) حسابداري صنعتي: اطلاعاتي را به منظور استفاده مديران جهت برنامه ريزي و كنترل واحدهاي مختلف واحد توليدي استخراج مي كند. مانند بودجه توليد ، بودجه فروش ، معادل آحاد توليدي و قيمت تمام شده يك واحد توليد شده و ...
استفاده موثر و مطلوب از منابع مالي و انساني بخصوص منابع مالي سازمان و دستگاه اجرايي و واحدهاي تجاري نهايتاً منتج به ايجاد دارايي هاي جديد و يا كسب سود و زيان مي شود.
نحوه استفاده از منابع مالي از طريق برنامه هاي كوتاه مدت ، ميان مدت و بلند مدت تعيين مي شوند، كارايي و موثر بودن كنترل هزينه ها به برقراري ارتباط صحيح واحد حسابداري با سطوح مختلف مديريت از طريق انتشار گزارشات هزينه و گزارشات منابع مالي امكان پذير است.
هر يك از سطوح مديريت به نوعي به اطلاعات و گزارشات حسابداري جهت تصميم گيري و حل مشكلات و برنامه ريزي جهت كارهاي محوله نيازمند است، و اطلاعاتي كه به منظور خاصي گردآوري مي شوند ممكن است براي ساير مقاصد كاربردي نداشته باشد.
سيستم اطلاعات مالي و حسابداري بايستي طوري طراحي گردد كه بتوان از طريق آن تمامي اطلاعات گذشته، حال و آينده را جهت حل پاره از مشكلات و تصميم گيري ها را در اختيار گذارد، زيرا گردآوري و طبقه بندي و گزارشگري اطلاعات براي اجرا صحيح وظايف از وظايف واحد دايره حسابداري و امور مالي است.
حسابداري در واقعيت بازوي مديريت در ارتباط با برنامه ريزي و كنترل فعاليت ها تلقي مي شود. در نهايت حسابداري و امور مالي ، مديريت را با ابزار حسابداري مورد نياز جهت برنامه ريزي، كنترل و ارزيابي عمليات مجهز مي نمايد، خلاصه مطالب فوق اينكه بدون وجود يك سيستم مالي و حسابداري دقيق كه منتج به گزارشات مالي دقيق مي گردد ، هيچگونه برنامه ريزي و كنترل و ارزيابي نمي توان انجام داد، لذا مديريت را از نيل به اهداف سازمان ناتوان مي سازد.