PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : آموزشی تاریخچه و انواع موسیقی



ØÑтRдŁ§
1st February 2009, 12:41 PM
موسيقی
موسیقی یکی از هُـنرها است. هنر مانند زبان ، از کودکی آموخته می شود. هنر با انسان متولد نمی شود. اگر از کودکی یاد بگیریم که به هنر توجه داشته باشیم، می توانیم هنر را بشناسیم و از آن لذت ببریم.

همه ی انسان ها زمانی از وَقت روزانه ی خود را زَمزَمه می کنند. زمانی که به آهنگی گوش می دهیم و آن را زمزمه می کنیم ، یا در سکوت به آهنگی که بارها شنیده ایم و از آن خاطره داریم فکر می کنیم و آن را زمزمه می کنیم ، شاید هم بلند بخوانیم! ولی کمتر کسی است که به نوع و تکنیک موسیقی فکر کند.

ما ازکودکی با لـالـایی مادر با موسیقی آشنا می شویم. ولی کُـدام ایرانی را می شناسی که فکر کند که لـالـایی مادرش که در کودکی شنیده ، در دستگاه دَشتی خوانده شده است؟ یا فروشنده ی دوره گََـرد در کوچه و بازار با آواز در دستگاه اَبوعَطا و یا دَستگاه اَفشاری جنس خود را تبلیغ می کند.

تاریخچه ی موسيقی

با این که تاریخ کشور ایران بیش از 2500 سال قدیمی است و از آن زمان ها سنگ نوشته هایی باقی مانده که از تمدن آن زمان تعریف می کند ولی در این سنگ نوشته ها از موسیقی نام بُـرده نشده است. تاریخ نویسان هم خیلی کم به موسیقی قدیمیِ ایرانی اشاره کرده اند.

اولین نوشته ها درباره ی موسیقی در ایران قدیم از دوران شاهان ساسانی است. شاهان ساسانی به موسیقی اَهمیت زیادی می دادند. در دَربارِ خُـسرو پَرویز ساسانی نوازندگان و موسیقی دانان زیادی زندگی می کردند. بـاربَـد نَـوازنده و خواننده ی بزرگ در آن زمان کارهای تازه ای در موسیقی انجام داده بود. باربد 360 نوع موسیقی برای 360 روز سال نوشته بود که هر روز موسیقیِ مخصوص آن روز در دربار خسرو پرویز نَـواخته می شد.



در آن زمان هر سال را 360 روز حساب می کردند و 5 روز آخر سال در تقويم نوشته نمی شد !


باربَـد نَـوازَنده و خواننده بود. او شعر و آهنگ ها را خودش تهیه و اِجرا می کرد.

بَـهرام گـور پادشاه دیگر ساسانی به موسیقی , رقص و تَـفریح علاقه ی زیادی داشت. در دَربار بهرام همیشه 400 موسیقی دان و رقاص آماده ی هُـنرنَـمایی بودند. به دستور بهرام گور از هندوستان چند هزار خواننده و رقاص به ایران آورده بودند. این هنرمندان وظیفه داشتند در شهرها و دهات ایران بگردند و با رقص و آواز مردم را سرگرم کنند. مردم هم وظیفه داشتند که جای استراحت و خواب و هم چنین غذای این عده را فراهم کنند.

در دوره شاهان ساسانی موسیقی دانان و نوازندگان دیگری هم زندگی می کردند که نام آن ها در تاریخ ثبت شده است. نَـکیسا چنگ می نواخت, بامشاد و رامتین هم از نوازندگان معروف آن دوره بودند. از این موسیقی دانان بزرگ فقط نامی در تاریخ باقی مانده است. با این که موسیقی در این دوره تکامل زیادی پیدا کرد و دستگاه های موسیقی ایرانی در این دوره به وجود آمدند ولی ما اطلاع زیادی از نوع موسیقی نداریم. زیرا موسیقی در ایران همیشه به صورت شفاهی نواخته می شد و نوشته نمی شد به همین دلیل از پیشرفت و تکامل آن در قدیم اطلاعی در دست نیست.

مَـزدک پیامبَـر ایرانی هم به موسیقی اهمیت زیادی می داد. مزدک اعتقاد داشت که 4 قدرت نَـزد خُـدای آسمان ها ایستاده اند و خدا با کمک این قدرت ها دنیا را اداره می کند.

قُـدرت شُـعور Förnuftets kraft

قـدرت عَـقل Visdomens kraft

قـدرت حـافِـظه Minnes kraft

قـدرت شادی Glädjens kraft

***********************

پس از حمله ی عرب ها به ایران موسیقی ایرانی کم کم به کشورهای عربی و به دربار خلیفه های مسلمان راه یافت. با رَواج اسلام و با قدرت گرفتن خلیفه ها در بعضی از دوره ها موسیقی حَـرام بود و گاهی هم به فَـراموشی سِـپُـرده می شد. ولی بعضی از خلیفه های عَـباسی مثل مَـهدی خلیفه ی سوم عباسی به موسیقی اهمیت می داد ولی همیشه موسیقی را از پشت ِپَـرده می شنید و اجازه نمی داد که نوازندگان جلوی چشم او باشند! شاید فکر می کرد کَـمتَـر گناه دارد!

در دربارِ مأمون خلیفه ی دیگر عباسی موسیقی دان بزرگ اِبراهیم موصلی (121 تا 183 خورشيدی - 742 تا 804 ميلادی) زندگی می کرد که عود می نواخت و صدای خوشی داشت. ابراهیم موصلی شاگردان زیادی تربیت کرده بود از جمله کارهای چند دختر که خواننده بودند ، بسیار مورد توجه بود.

تا این زمان موسیقی به صورتِ عَـمَـلی اِجرا می شد. آهنگ سازان و نَـوازندگان از راه شنیدن, موسیقی را فَـرا می گرفتند و اجرا می کردند. هیچ گونه قانون , دَـستور و یا نوشته ای برای ثبت موسیقی در ایران وجود نداشت. ولی کم کم با تماس بیشتر با یونان که در آن زمان موسیقی پیشرفته ای داشت, ایرانیان را هم به فکر جمع آوری و تَـکامل موسیقی واداشت.

اولین کتاب درباره ی موسیقی ایرانی را ابو نصر فارابی (252 تا 339 خ – 873 تا 960 م) به زبان عربی نوشت. فارابی فیلسوف بزرگ ایرانی- عربی که بعد از اَرَسطو به معلم دوم معروف است, با استفاده از قوانین و دستورهای یونانی در آن زمان توانست موسیقی ایرانی را به شکل عِـلمی بنویسد. ولی متاسفانه نویسندگان و موسیقی شناسان بعد از فارابی کمک زیادی به تَـکامل و پیشرفت آن نکردند و نوشته های فارابی را بدون تَـحقیق بیشتر و نَـظرهای تازه تر دوباره بازنویسی کردند.

درباره ی موسیقی دارد.kompendium پور سينا ( ابوعلی سینا Avicena ) دو رساله

پور سینا هم با استفاده از سیستم یونانی در آن زمان موسیقی ایرانی را بررسی می کند. رساله های پور سینا جزو اولین نوشته ها به زبان فارسی درباره ی موسیقی ایرانی است.



******************

پس از انقلاب مَـشروطه حدود( 1285 خ – 1905 م) و آشنایی بیشتر مردم با فرهنگ و هنر اروپایی, عده ای از موسیقی دانان سعی کردند موسیقی ایرانی را هم مانند موسیقی اروپایی به صورت مُـدرن و علمی بنویسند. اُستاد دَرویش و استاد حسین قُـلی از نخستین کسانی بودند که این راه را شروع کردند.

officielltموسیقی رَسمی موسیقی سُـنتی traditionellt موسیقی مِلی nationellt

و یا به طور کلی موسیقی ایرانی را دستگاه نام گذاری کرده اند و هر دستگاه را به بَـخش هایی تـقسیم کرده اند.

موسیقی ایرانی به هَـفت دستگاه تقسیم می شود:

دستگاه ماهور – دستگاه هُـمایون – دستگاه سه گاه – دستگاه چهارگاه – دستگاه شور – دستگاه نَـوا – دستگاه راست پنج گاه

چون بعضی از این دستگاه ها شباهت زیادی با هم دارند, اُستاد وزیری یکی از موسیقی دانان ایرانی این تقسیم بندی را به صورت زیر به 5 دستگاه تقسیم کرد :

دستگاه ماهور – دستگاه هُـمایون – دستگاه سه گاه – دستگاه چهارگاه – دستگاه شور

دستگاه ها به بَـخش های زیادی تقسیم می شوند. مثل :

پیش دَرآمَـد – مَـقام – گوشه – آواز ...



*****************

موسیقی ایرانی ( رَسمی – سُـنتی – ملی ) در دوره های مختلف به قسمت هایی تقسیم شده که هر قسمت جدا از موسیقی رسمی تکامل پیدا کرده است. موسیقی ایرانی دوره ی جدید ر ا به قسمت های زیر می توان تقسیم کرد :

موسیقی مَجلِـسی Kammarmusik

که در دوره های قدیمی موسیقی اَندَرونی و یا موسیقی شبستانی هم نام گذاری شده بود. این موسیقی در خانه ها و یا به طور مَـخفی برای عده ی مخصوصی نواخته می شده است. موسیقی مجلسی از اروپا به ابران آمد و در دوره شاهان قاجار اَهمیت زیادی داشت. در دوره ی قاجار و بعد این موسیقی را د ونوع مختلف اجرا می کردند. یکی موسیقی مجلسی زَنانه که فقط برای زن ها نواخته می شد و شنیدن آن برای مردها حَـرام بود. نوع دیگر موسیقی مجلسی مردانه که فقط برای مردها نواخته می شد و شنیدن این موسیقی برای زن ها حرام بود. این تقسیم بندی از بین رفته است.



موسیقی مَـحَـلی یا فولکلوریک Folklore

این موسیقی مخصوص یک گروه مردم از یک محل است که با موسیقی محل های دیگر تَـفاوُت دارد. مثل موسیقی محلی خُـراسان – موسیقی گیلَـکی – موسیقی لُـری – موسیقی بَـندَری ...



موسیقی مَـذهَـبی Religiös

موسیقی مذهبی در تمام دین ها وجود دارد. ایرانیان قبل از اسلام که دین زرتشتی داشتند, مراسم مذهبی را با موسیقی و آواز مخصوص اجرا می کردند. پس از اسلام هم این موسیقی به صورت روضه خوانی – سینه زَنی – تَـعزیه خوانی و مَـرثیه خوانی در ایران اسلامی رَواج زیادی پیدا کرد.



موسیقی خانقاهی

موسیقی خانقاهی نوعی موسیقی مذهبی است که بین صوفی های شیعه و سُـنی رواج دارد. این موسیقی در خانقاه همراه با خواندن شعرهای مَـثـنَـوی مولانا (مولَـوی) و یا شعرهایی از شاعران دیگر نواخته می شود.



موسیقی رَزمی یا موسیقی جَـنگی Marsmusik

از موسیقی رزمی برای به هیجان آوردن و تحریک سربازان برای جنگیدن استفاده می شود. سابقه ی تاریخی این نوع موسیقی در ایران به زمان کورش هَـخامَتنشی می رسد. در شاهنامه ی فِـردوسی نیز از رَجَز خوانی و موسیقی رزمی نام برده شده است.

موسیقی زورخانه نیز نوعی موسیقی رزمی است.

LaDy Ds DeMoNa
31st October 2009, 07:13 AM
نگاهى به تاريخ موسيقى راك

موسيقى راك و گروهى از سبك هاى موسيقى مربوط به آن از سال ۱۹۵۵ بر غرب سايه افكند.
موسيقى راك در سال ۱۹۵۵ در آمريكا گسترش يافت، اما تحت تاثير فرهنگ هاى گوناگون و سنت هاى موسيقايى همچون موسيقى مذهبى، موسيقى بلوز (موسيقى حزن انگيز سياهان)، موسيقى كلاسيك، موسيقى محلى، موسيقى الكترونيك و موسيقى رايج آسيا، آفريقا و آمريكاى لاتين شكل گرفت.
موسيقى راك به سبك هاى موسيقايى ارجاع داده مى شود كه بعد از ۱۹۵۹ به شدت تحت نفوذ آهنگ سازان سفيدپوست قرار گرفت.
ساير سبك هاى اصلى موسيقى راك شامل «راك اند رول» ، ژانر اول موسيقى و موسيقى «ريتم اند بلوز» است كه تحت نفوذ آهنگ سازان سياه پوست آمريكايى بود. هر كدام از اين انواع اصلى موسيقى زيرمجموعه هاى گوناگونى همچون هوى متال (نوعى موسيقى راك الكترونيكى) پانك و گرانگ را در بر مى گيرند، در حالى كه نوآورى در موسيقى راك اغلب در مراكز محلى همچون نيويورك، كينگستون، جامائيكا و ليورپول اتفاق افتاده است؛ اما اكنون تاثير موسيقى راك به صورت گسترده در سراسر جهان احساس مى شود.
از شخصيت هاى برجسته تاريخ موسيقى در اين زمينه مى توان از «چارلى كريستين» نام برد. وى در اواخر دهه ۳۰ يكى از اولين افرادى بود كه در آهنگ هاى خود از گيتار برقى به عنوان تنها آلت موسيقى استفاده كرد. «آرون تيبوكس»، اولين آهنگ ساز سبك بلوز بود كه از گيتار برقى استفاده كرد. «چاك برى» گيتاريست سبك «راك اند ر ول» نيز در اواخر دهه ،۵۰ سبكى از موسيقى را پايه گذارى كرد كه تاثير زيادى بر موسيقى راك گذارد.
از ساير آلت هاى موسيقى كه عموماً در موسيقى راك استفاده مى شود، مى توان از گيتارباس برقى، پيانوى برقى، ارگ، سينتى سايرز و سرى طبل هايى كه از موسيقى جاز و موسيقى «ريتم اند بلوز» به موسيقى جاز آمد (درام)، نام برد.
آلاتى كه نقش مهمى در انواع موسيقى راك ايفا مى كنند، شامل ساكسيفون و مجموعه گسترده اى از آلات موسيقى سنتى است كه در موسيقى برتر جهان استفاده مى شود. ميكروفن نيز به عنوان يك آلت موسيقايى براى بسيارى از خوانندگان موسيقى راك كه به افكت هاى گوناگون و تقويت شده متكى بودند، استفاده شده است. موسيقى راك همچنين شامل جنبه هاى منفى بسيار پيچيده اى است. اكثر موسيقى هاى راك بر هارمونى هايى همچون هارمونى هاى موسيقى غربى، آكوردهاى نت، ساب دومينانت و دومينانت (نت پنجم در يك اكتاو) پايه گذارى شده اند.
توالى آكورد كه به عنوان ۱۲ خط حامل موسيقى بلوز شناخته شده بر اين آكوردها پايه گذارى شده است و در سبك هاى ويژه همچون سبك «راك اند رول»، موسيقى سول Soul music و «راك جنوبى» ظاهر مى شود.
ساير وسايل هارمونى عادى شامل استفاده از يك آلت موسيقى خاص براى توليد صداهاى زير و حركت مداوم آكوردها است. بسيارى از عناصر موسيقى آمريكايى - آفريقايى بر موسيقى راك تاثيرى مداوم داشته اند.
از جمله اين عناصر مى توان به ريف (جمله هاى مكرر)، بك بيت (تاكيد بر ضرب هاى دوم و چهارم هر خط حامل)، الگوهاى كنش و واكنش و نت هاى بلوز اشاره كرد.
آهنگ سازان موسيقى راك پيشگامان استفاده از تكنيك هاى ضبط استوديويى جديد بودند.
در بررسى تاريخى روند سير موسيقى راك بايد گفت، نوع اول موسيقى راك، «راك اند رول» است كه ريشه در دهه ۵۰ آمريكا دارد. اين موسيقى يكى از شاخه هاى موسيقى جنوبى آمريكا است.
در سال ۱۹۴۵ پس از پايان جنگ جهانى دوم، جوان ها به منظور نفى سبك هاى قديمى فرهنگ عامه، موسيقى «راك اند رول» را در جامعه رواج دادند.
عصر طلايى موسيقى «راك اند رول» تنها به سال هاى ۱۹۵۵ تا ۱۹۵۹ ختم شد.
در اوايل دهه ،۶۰ صنعت موسيقى محلى به جمع آورى ترانه سراهاى حرفه اى، استخدام آهنگ سازان استوديويى و خوانندگان ترانه هاى سوزناك جهت تقليد از آهنگ سازان موسيقى دهه ۵۰ «راك اند رول» اقدام ورزيدند.
در اواخر دهه ۶۰ در حالى كه موسيقى دان هاى سبك راك موقعيت اين سبك را در جريان موسيقى محلى آمريكا تثبيت كردند، به گسترش سبك هاى جديدى نيز اقدام ورزيدند.
«راك سن فرانسيسكو» با «راك توهم زا» در حدود سال ۱۹۶۶ نمود پيدا كرد. آهنگ نوازان هنگام اجراى كنسرت هايشان از داروهاى توهم زا همچون ال.اس.دى استفاده مى كردند.
در اواخر دهه ۶۰ سبك «هارد راك» ظهور كرد. اين سبك بر لايه هاى ضخيم صوتى، سطوح بالاى صدا و تك نوازى هاى گيتار متمركز بود.
در اوايل دهه ۷۰ گروه هاى فوق ستاره موسيقى راك همچون «رولينگ استونز»، «ايگلز»، «فليتوود مك» و «شيكاگو» و افرادى همچون «استيوى واندر» و «التون جان» جريان موسيقى را تحت تسلط خود در آوردند.
در دهه ۸۰ پيشرفت هاى تكنولوژيكى منجر به احياى صنعت موسيقى شد. بازار موسيقى محلى با الگوهاى رسانه اى جديدى همچون موسيقى ويدئويى و ديسك هاى فشرده رونق يافت.
در جريان دهه ،۹۰ روند فعاليت آهنگ سازان دهه ۸۰ ادامه يافت. در اين دوره رشد انواع موسيقى رپ، هوى متال و ورلدبيت به اوج رسيد. از سوى ديگر موسيقى رپ به جريان تجارت راه يافت.
در قرن ،۲۱ تنوع سبكى بسيار زيادى در موسيقى راك به وقوع پيوست. عامل اين تنوع پيشرفت هاى تكنولوژيكى بود. در اين دوره علاوه بر گسترش مخاطبين جهانى موسيقى آمريكاى شمالى و راك اروپاى شرقى، تاثير موسيقى هاى آسيايى، آفريقايى، آمريكايى لاتين و ساير مناطق جهان نيز بر موسيقى راك افزايش يافت

LaDy Ds DeMoNa
31st October 2009, 07:15 AM
سبک پاپ -

براي آشنا شدن با موسيقي پاپ بهتر است ابتدا توضيح کوتاهي درباره موسيقي مردم پسند يا Popular music بدهيم، موسيقي مردم پسند، به هرنوع سبک موسيقي گفته ميشود که در دسترس عامه مردم است و به شکل تجاري عرضه ميشود.

اين موسيقي نقطه مقابل موسيقي کلاسيک و موسيقي فولکلور(محلي) است به اين ترتيب که اولي در طول تاريخ همواره موسيقي طبقه برگزيده و روشنفکر جامعه بوده است و دومي، موسيقيي است که به طور تجاري عرضه نميشود. موسيقي مردم پسند گاهي به طور خلاصه موسيقي پاپ هم گفته ميشود اما موسيقي پاپ در اصل يکي از زيرشاخه هاي آن به شمار مي آيد.

موسيقي پاپ
موسيقي پاپ، با وجود اينکه کاملا از موسيقي کلاسيک، موسيقي هنري يا art music و موسيقي فولک متمايز است، اما از آنجايي که اصطلاح پاپ شامل بسياري از قطعات موسيقي راک، هيپ هاپ، کانتري و راک اپرا را در بر ميگيرد، ميتوانيم بگوييم که موسيقي پاپ، تعريف دقيقي ندارد.

مشخصات موسيقي پاپ به عنوان يک زيرمجموعه
موسيقي پاپ معمولا به عنوان موسيقيي تعريف ميشود که به شکل تجاري تهيه ميشود يا هدف توليد آن سود مالي است. بنا به تعريف سايمون فريت Simon Frith، منتقد موسيقي و جامعه شناس متخصص موسيقي مردم پسند، موسيقي پاپ به عنوان يک صنعت شناخته ميشود نه هنر. البته اين موسيقي را ميتوان در حيطه بازار، ايدئولوژي، توليد و زيبايي شناسي هم معنا کرد. درواقع، "پاپ" طوري طراحي شده که براي همه جالب باشد و از هيچ جاي خاصي نيامده و قرار هم نيست سليقه خاصي را اعمال کند.

اين موسيقي در اثر هيچ آرزوي پرمعنا به وجود نيامده و تنها جاه طلبي سازندگان آن سود و پاداش مادي است و...با تعاريف موسيقايي، بسيار محافظه کارانه هم هست. موسيقي پاپ چيزي است که از بالا (کمپانيهاي ضبط صفحه، تهيه کنندگان راديويي و تبليغاتچيها) تدارک ديده شده و از ميان مردم برنخواسته است. پاپ موسيقيي است که به طور حرفه اي تهيه و بسته بندي شده است و چيزي نيست که بتوان آنرا به سليقه خود تغيير داد و يا فرم آنرا تغيير داد.

به عبارت ديگر، موسيقي پاپ، نوعي موسيقي است که در دهه 50 آغاز شد و آنچه در اين مجموعه قرار ميگيرد معمولا براي گروه بزرگي از افراد جذاب است. با به وجود آمدن صفحه هاي پلاستيکي يا وينيل در دهه 30 تا ظهور کامپکت ديسک يا CD در دهه 80، موسيقي ضبط شده، نسبت به موسيقي زنده، بيش از پيش در دسترس قرار گرفت. ترانه هاي پاپ معمولا در 3 دقيقه اجرا ميشوند و در آنها از ملوديهايي استفاده ميشود که معمولا بسيار شنيدني بوده و عده بسياري را به خود جلب ميکنند.

مشخصه موسيقي پاپ يک عنصر ريتميک سنگين در زير است که معمولا توسط دستگاههاي تقويت کننده الکترونيک (amplifier) اجرا ميشود و ملودي اصلي بر اين ريتم غالب است. ترانه پاپ همچنين به ترانه هاي محبوبي که مردم به زمزمه و خواندن آن علاقه دارند نيز اطلاق ميشوند. موسيقي پاپ از نظر تجاري موفق است و سبک مورد علاقه ايستگاههاي راديويي است زيرا قابل دسترس بوده، راحت در ياد ميماند و مخاطبين زيادي را به خود جلب ميکند.
تاريخچه موسيقي پاپ
موسيقي پاپ، از ميان گروههاي موسيقي سوئينگ دهه 30، بلوز شيکاگو و موسيقي کانتري ايالت تنسي به پا خواست. در دهه 50، خوانندگان روز کساني چون فرانک سيناترا (Frank Sinatra)، بابي دارين (Bobby Darin) و پگي لي (Peggy Lee) بودند.

در دهه 60، چهار عامل مهم موجب گسترش موسيقي پاپ شدند. يکي گروههاي دوواپ (DooWop) دخترانه مقيم نيويورک بودند که ترانه سرايان آنها مانند کارول کينگ (Carol King)، نيل دايموند و برت باکاراک (Burt Bacharach) در دهه 70 به شهرت فراواني رسيدند، در طرف ديگر تحولات موسيقي سول Soul بود که با ظهور آرتا فرانکلين (Aretha Franklin) برادران آيزلي (Isley brothers)، ري چارلز (Ray Charles) و همچنين خوانندگان موتاون (Motown) در ديترويت که استيوي واندر (Stevie Wonder)، سوپريمز (the Supremes) و ماروين گي (Marvin Gaye اولين کسي که کنترل هنري کار خود را در دست گرفت) از جمله مهمترين چهره هاي آن هستند و در نهايت گروه بيچ بويز (Beach Boys) که سبک خود را سبک موج سواري کاليفرنيايي (California Surf) ناميده بودند.

گيتار الکتريکي و لوازم تقويت صوتي (آمپلي فاير) نيز تاثير فراواني بر موسيقي مدرن گذاشتند. در دهه هاي 30 و 40، سازهاي تقويت شده براي رقابت با درجه صداي بالاي ارکسترهاي سوئينگ يک ابزار ضروري بودند. گيبسون اولين گيتار گيبسون لس پاول Gibson Les Paul را در سال 1952 به علاقمندان معرفي کرد. در دهه 60، مجموعه آواهاي قابل دسترس در گيتار الکتريکي با توليد يک جعبه افکت اصلاح و تعديل شد و يک پدال براي کنترل آن در مسير جعبه قرار گرفت که به پدال وا-وا wah-wah pedal معروف است.

در سال 1963 گروه بيتلز موسيقي پاپ را متحول کردند و طوري محبوب شدند که پنج ترانه پر فروش تمام چارتهاي آمريکا متعلق به بيتلز بود. پس از آن، کساني چون باب ديلن (Bob Dylan)، سايمون و گارفانکل (Simon and Garfunkle) و گروه بردز (Byrds)، که خوانندگان فولک بودند نيز به استفاده از سازهاي الکتريکي روي آوردند. بسياري از گروههاي موسيقي ديگر نيز اين مسير را دنبال کردند. در سال 1966، گروه بيتلز تصميم گرفتند که به جاي برگزاري برنامه هاي زنده، بيشتر بر روي کار استوديويي متمرکز شوند. با اتفاقاتي چون راهپيماييهاي معترضان به تبعيض نژاد، کندي و ويتنام، به نظر ميرسيد که زمان، زمان تحولات بزرگ در جامعه است.در 1967، گروه بيتلز البوم مشهور Sgt Peppers را منتشر کردند. تابستان عشق بود و دوران هيپي ها و راهپيماييهاي اعتراض آميز.

در دهه 70 گروه بيتلز از هم پاشيده شد و موسيقي پاپ در ميان صداها و آواهاي مختلف سرگردان شد. در اوايل دهه 70، خواننده / ترانه سرايان و پيروان سبک پاپ چارتها را تسخير کردند که در ميان آنها ميتوان از موسيقي ديسکوي BeeGees، آواي همراه با پيانو بيلي جوئل (Billy Joel) و التون جان (Elton John) و موسيقي کانتري Eagles گرفته تا موسيقي ملايم کارپنترز (Carpenters)، نيل دايموند و کارول کينگ نام برد. در اين ميان هنرمنداني با گرايش بيشتر به راک هم بودند که راد استوارت (Rod Stewart)، استيلي دن (Steely Dan) و فليت وود مک (Fleetwood Mac) از آن جمله اند. موسيقي راک هم با ظهور گروههايي چون لد زپلين (Led Zepplin)، پينک فلويد (Pink Floyd) و کويين (Queen)، در اين دوره به پيشرفت بزرگي دست يافت. موسيقي پاپ شاخه اي به نام ديسکو پيدا کرد که بهش کل غير قابل وصفي محبوب شد و اولين ژانر از موسيقي بود که از موسيقي الکترونيک براي تبليغات و اجراهاي بزرگ استفاده کرد.
دهه 80 به بعد
موسيقي پاپ دهه 80، شاهد ظهور گروههاي پانک-راک بود و گروهها و خواننده هاي شاخص اين دهه گروه Duran Duran، The Police، Culture Club و افرادي چون Phil Collins، Michael Jackson و Madonna بودند.
در دهه 90، عده اي سودجو که به دنبال موفقيت مالي بودند و اين فرمول بسيار برايشان کارساز بود، تصنيفهاي عاشقانه و افسانه اي با عنوان pop ballad، را به شيوه اي به شدت سطحي و سرهم بندي شده مورد استفاده قرار دادند. اين عده با دور هم جمع کردن گروهي از پسران يا دختران جوان و جذاب و خوش صدا، که همه به اجراي ترانه هاي مشابه ميپرداختند، دوره اي را به وجود آوردند که به نام عصر گروههاي پسر يا دختر ناميده ميشود. از ميان اين گروهها که به سرعت به اوج رسيده و با سرعتي بيشتر از ميان ميرفتند، ميتوان به گروههاي انگليسي Take That، West life و Spice girls و گروه هاي آمريکايي New kids on the block و Back street boys اشاره کرد. اما اين گروهها با تمام شهرتشان، تنها موجب از بين رفتن عمق ترانه هاي عاشقانه نسل جديد شدند.

در اوايل هزاره سوم، گروههاي پاپ / راک با ترانه هايي ساده براي شنيدن، به وجود آمد که Coldplay و Embrace از آن جمله اند. امروزه، طيف موسيقي پاپ با درهم تنيده شدن سبکهاي مختلف گسترده تر شده است. با اين وجود در طي چند سال اخير موسيقي راک، در محبوبيت نزد عموم مردم موفقتر بوده است و از طرفي با امکاناتي که به خاطر وجود اينترنت فراهم شده است، دسترسي به انواع موسيقي بيشتر است و مردم ميتوانند راحت تر سبک و موسيقي مورد علاقه خود را تشخيص داده و ترانه هاي خوانندگان محبوب خود را پيدا کنند. با اين وجود فروش آلبومهاي موسيقي در سال 2005 افزايش يافته و خواننده/ترانه سرايان و گروههاي راک چارتها را در تسخير خود درآورده اند. امروزه، هنرمندان عرصه موسيقي بيشتر از فروش آلبومها، بر روي درآمد حاصل از اجراهاي زنده حساب مبکنند و گروههاي راک از جايگاه خاصي در تمام فستيوالها و تورهاي موسيقي برخوردارند.

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد