ØÑтRдŁ§
31st January 2009, 11:49 AM
عبدالرحمن ابن حجاج می گوید: از ابن ابی لیلی شنیدم که میگفت: امیر مومنان علی (ع) در حادثه ای قضاوت عجیبی کرد که بی سابقه است و آن این که: دو نفر مرد در مسافرت با هم رفیق شدند. هنگام ظهر در محلی نشستند تا غذا بخورند. یکی از آنان ۵ گرده نان از سفره خود بیرون آورد و دیگری سه گرده نان. در آن هنگام مردی از آنجا عبور میکرد. او را دعوت به خوردن غذا کردند. او نیز کنار سفره آنان نشست و از آن غذا خوردند.
مرد رهگذر پس از خوردن غذا و هنگام خداحافظی ۸ درهم به آنها داد و گفت: این هشت درهم را در عوض آنچه خوردم به شما دادم و از آنجا رفت. آن دو نفر در تقسیم آن پول نزاع کردند. صاحب ۳ گرده نان میگفت: نصف آن مال من است و نصف آن مال تو، ولی صاحب ۵ نان میگفت: ۵ درهم آن مال من است و ۳ درهم آن مال توست.
آنان نزاع خود را نزد علی (ع) آوردند و داوری را به او واگذار نمودند. علی (ع) به آنها فرمود: نزاع در اینگونه امور از فرو مایگی است. سازش بهتر است. بروید و سازش کنید. صاحب ۳ نان گفت: من راضی نمی شوم جز به آنچه حقیقت است و این که در این باره قضاوت به حق کنی.
امیر مومنان فرمود: اکنون که تو حاضر به سازش نیستی و حقیقت را می خواهی بدان که حق تو از آن ۸ درهم، یک درهم است.
او گفت: سبحان الله ! چطور حقیقت اینگونه است؟!
حضرت علی (ع) فرمود: اکنون بشنو تا توضیح دهم. آیا تو صاحب ۳ نان نبودی؟
- چرا. من صاحب ۳ نان بودم.
- رفیق تو صاحب ۵ نان نبود؟
- آری.
- بنابراین این ۸ نان، ۲۴ قسمت (با توجه به ۳ نفر خورنده) میشود. تو (صاحب ۳ نان) ۸ قسمت نانها را خورده ای و رفیق تو نیز ۸ قسمت را خورده و میهمان نیز ۸ قسمت را خورده است و چون آن میهمان ۸ درهم به شما دونفر داده است، ۷ درهم آن مال رفیق تو (صاحب ۵ نان) است و یک درهم آن مال تو (صاحب ۳ نان) است.
آن دو مرد در حالی که حقیقت مطلب را دریافتند، از محضر علی (ع) خارج شدند.
مرد رهگذر پس از خوردن غذا و هنگام خداحافظی ۸ درهم به آنها داد و گفت: این هشت درهم را در عوض آنچه خوردم به شما دادم و از آنجا رفت. آن دو نفر در تقسیم آن پول نزاع کردند. صاحب ۳ گرده نان میگفت: نصف آن مال من است و نصف آن مال تو، ولی صاحب ۵ نان میگفت: ۵ درهم آن مال من است و ۳ درهم آن مال توست.
آنان نزاع خود را نزد علی (ع) آوردند و داوری را به او واگذار نمودند. علی (ع) به آنها فرمود: نزاع در اینگونه امور از فرو مایگی است. سازش بهتر است. بروید و سازش کنید. صاحب ۳ نان گفت: من راضی نمی شوم جز به آنچه حقیقت است و این که در این باره قضاوت به حق کنی.
امیر مومنان فرمود: اکنون که تو حاضر به سازش نیستی و حقیقت را می خواهی بدان که حق تو از آن ۸ درهم، یک درهم است.
او گفت: سبحان الله ! چطور حقیقت اینگونه است؟!
حضرت علی (ع) فرمود: اکنون بشنو تا توضیح دهم. آیا تو صاحب ۳ نان نبودی؟
- چرا. من صاحب ۳ نان بودم.
- رفیق تو صاحب ۵ نان نبود؟
- آری.
- بنابراین این ۸ نان، ۲۴ قسمت (با توجه به ۳ نفر خورنده) میشود. تو (صاحب ۳ نان) ۸ قسمت نانها را خورده ای و رفیق تو نیز ۸ قسمت را خورده و میهمان نیز ۸ قسمت را خورده است و چون آن میهمان ۸ درهم به شما دونفر داده است، ۷ درهم آن مال رفیق تو (صاحب ۵ نان) است و یک درهم آن مال تو (صاحب ۳ نان) است.
آن دو مرد در حالی که حقیقت مطلب را دریافتند، از محضر علی (ع) خارج شدند.