Joseph Goebbels
21st September 2011, 06:01 PM
گروهی بين المللی از باستان‌شناسان شواهدی را در ايران کشف کرده است که نشان می‌دهد ايرانيان باستان از نظر توان نظامی و مهارت‌های مهندسی با رومی‌ها برابری می‌کرده‌اند. اين گروه از باستان‌شناسان ايرانی و بريتانيايی، می‌گويند شواهد تازه از ديوار بزرگ گرگان بينشی اروپايی‌مدار نسبت به تاريخ جهان را به چالش می‌گيرد. اين ديوار از ديواری که به فرمان امپراتور آدريان در مرز انگلستان و اسکاتلند ساخته شد طولانی‌تر و از بسياری از بخش‌های ديوار بزرگ چين، بيش از هزار سال کهن‌تر است. حتی می‌توان آن را طولانی‌ترين ديوار آجری جهان کهن دانست.
کانون اين ديوار که به خاطر آجرهای رسی بکار رفته در آن به مار سرخ نيز مشهور است، در ايران امروز واقع شده، اما يک سر آن از مرزهای عراق امروزی آغاز و پس از عبور از استپ‌های قفقاز در شمال غربی ايران، به آسيای مرکزی و شبه قاره‌ی هند در شرق ايران امتداد يافته است.
شناسايی هويت دقيق بانيان اين ديوار همواره برای باستان‌شناسان دشوار بوده اما اکنون يک گروه باستان‌شناسی از پژوهشگران ايرانی و بريتانيايی موفق شده‌اند تاريخ ساخت آن را قرن‌های پنجم و يا ششم پيش از ميلاد تعيين کنند. به گفته‌ی اين باستان‌شناسان، اين ديوار در دوره‌ی امپراتوری ساسانی، واپسين امپراتوری بزرگ ايران پيش از ورود اسلام به اين کشور ساخته شده است.
دکتر اِبِرهارد سَور به بی‌بی‌سی گفت اين يافته اهميت زيادی دارد زيرا نقطه نظر سنتی اروپا-محور باستان‌شناسان را به چالش می‌کشد: "در زمانی که امپراتوری روم غربی در حال فروپاشی بود و امپراتوری روم شرقی نيز به شدت زير فشار بود، امپراتوری ايران توانسته نيروی انسانی لازم برای خلق بنايی را ساماندهی کند که به لحاظ عظمت، هيچ بديلی در جهان غرب ندارد." و با توجه به سطح عالی مهندسی اعمال شده در اين بنا، می‌توان گفت که مهندسی ايران و امپراطوری ساسانی به خوبی با مهندسی امپراطوری روم رقابت داشته و يا حتی از آن پيشی گرفته است.
اين هيات باستان‌شناسی همچنين موفق به شناسايی کانال‌های انتقال آب، يک قنات و يک زنجيره قلعه در طول اين ديوار شده است که به گفته آن‌ها، نيرويي بيش از 30 هزار نظامی را در خود جای می‌داده است. اما پروژه اکتشاف اين بنای تاريخی تمام نشده است. به گفته دکتر سَِور، تصويربرداری ماهواره‌ای و اطلاعات مردم محلی، باستان‌شناسان را قادر کرده که سازه‌های قابل توجه ديگری را نيز در مسير اين ديوار شناسايی کنند.
منبع:
بی‌بی‌سی، الترا نی اسميت، دبير خبرهای اروپا-آسيا
http://www.jazirehdanesh.com/find.php?item=9.160.912.fa
کانون اين ديوار که به خاطر آجرهای رسی بکار رفته در آن به مار سرخ نيز مشهور است، در ايران امروز واقع شده، اما يک سر آن از مرزهای عراق امروزی آغاز و پس از عبور از استپ‌های قفقاز در شمال غربی ايران، به آسيای مرکزی و شبه قاره‌ی هند در شرق ايران امتداد يافته است.
شناسايی هويت دقيق بانيان اين ديوار همواره برای باستان‌شناسان دشوار بوده اما اکنون يک گروه باستان‌شناسی از پژوهشگران ايرانی و بريتانيايی موفق شده‌اند تاريخ ساخت آن را قرن‌های پنجم و يا ششم پيش از ميلاد تعيين کنند. به گفته‌ی اين باستان‌شناسان، اين ديوار در دوره‌ی امپراتوری ساسانی، واپسين امپراتوری بزرگ ايران پيش از ورود اسلام به اين کشور ساخته شده است.
دکتر اِبِرهارد سَور به بی‌بی‌سی گفت اين يافته اهميت زيادی دارد زيرا نقطه نظر سنتی اروپا-محور باستان‌شناسان را به چالش می‌کشد: "در زمانی که امپراتوری روم غربی در حال فروپاشی بود و امپراتوری روم شرقی نيز به شدت زير فشار بود، امپراتوری ايران توانسته نيروی انسانی لازم برای خلق بنايی را ساماندهی کند که به لحاظ عظمت، هيچ بديلی در جهان غرب ندارد." و با توجه به سطح عالی مهندسی اعمال شده در اين بنا، می‌توان گفت که مهندسی ايران و امپراطوری ساسانی به خوبی با مهندسی امپراطوری روم رقابت داشته و يا حتی از آن پيشی گرفته است.
اين هيات باستان‌شناسی همچنين موفق به شناسايی کانال‌های انتقال آب، يک قنات و يک زنجيره قلعه در طول اين ديوار شده است که به گفته آن‌ها، نيرويي بيش از 30 هزار نظامی را در خود جای می‌داده است. اما پروژه اکتشاف اين بنای تاريخی تمام نشده است. به گفته دکتر سَِور، تصويربرداری ماهواره‌ای و اطلاعات مردم محلی، باستان‌شناسان را قادر کرده که سازه‌های قابل توجه ديگری را نيز در مسير اين ديوار شناسايی کنند.
منبع:
بی‌بی‌سی، الترا نی اسميت، دبير خبرهای اروپا-آسيا
http://www.jazirehdanesh.com/find.php?item=9.160.912.fa